Na imanju kupljenom 1891. godine od strane Endrea Čekonjića porodica je početkom 20. veka podigla novi dvorac. „Na južnom kraju imanja, 26 kilometara udaljeno od Žombolja, na granici naselja Rogendorf stoji jedan lep dvorac, sagrađen u empir (empire) stilu.“ Novu neorenesansnu zgradu su podigli kao dogradnju dvorca Rogendorf izgrađenog 1837. godine u empir stilu. Najveći deo stare zgrade je srušen nakon Prvog svetskog rata, a ostalo je samo jedno krilo trema.
Dvorac je bio okružen ogromnim parkom, u kojem je dominiralo staro drveće i ruže. Uspomenu na nekada velik i raznovrstan park danas čuva samo jedan mali, neodržavan segment, delovi fontane i nekoliko žbunova.
Stari Rogendorf dvorac je bio prizemna zgrada, građena u klasicističkom stilu. Centralni deo, kubičnog oblika sa dvovodnim krovom, imao je dominantnu ulaznu partiju, naglašenu sa četiri dorska stuba i timpanonom. U timpanonu se nalazio porodični grb, oblikovan u plitkom reljefu. Dekoracija građevine je bila prilično jednostavna. Monotoniju fasada su razbijali dekorativni elementi skoncentrisani iznad prozora i dimnjaci.
Novo krilo objekta u obliku latiničnog slova L, koje nosi obeležja neorenesansnog stila, sagrađeno je 1903. godine. Fasade karakteriše pravilan ritam prozora, malterska dekoracija, imitacija kamena u plitkom reljefu i rustika, odnosno dekoracija u dubokom reljefu na uglovima. Dodatnu dekoraciju predstavljaju venci ispod prozora i krova, odnosno timpanoni i lunete iznad otvora.
Do Prvog svetskog rata u plemićkom domu je živeo Šandor Čekonjić sa svojom porodicom. Tokom rata Čekonjići su se odselili, a po završetku rata su prodali ovaj deo imanja. Na osnovu ovih saznanja se zaključuje da postojeći deo dvorca predstavlja samo jedan segment koji nikada nije bio korišćen u ovom obliku od strane porodice Čekonjić, jer kada je došlo do rušenja starog dvorca ovaj deo imanja više nije bio u vlasništvu porodice.
Ovo je jedan od retkih primera graditeljskog nasleđa Čekonjića, koji je stavljen pod prethodnu zaštitu kao potencijalno kulturno dobro.
