Ovaj majur predstavlja izuzetak, jer nije dobio ime po nekom članu porodice, nego po pustari Bozito, koja se sve do kraja 18. veka prostirala u sred velike močvare. Naselje Nova Crnja je nastala krajem 18. veka prvenstveno od stanovnika pustare Bozito, a nakon Prvog svetskog rata u neposrednoj blizini ovog prostora je nastalo novo naselje, Aleksandrovo, koje je dobilo ime po kralju Aleksandru I Karađorđeviću (1921–1934).
Pustara Bozito ili Bozitova, kao i Julija majur, bila je jedan od najvećih privrednih centara imanja. Bozito majur se sastojao od unutrašnjeg i spoljašnjeg majura, a 1870-ih godinama unutrašnji majur su činile sledeće građevine: kuća upravnika imanja sa pomoćnim objektima – pokrivena biber crepom; stan župana – pokriven šindrom; kancelarija i štala – stari objekti, pokriveni trskom; stan pandura – veoma star objekat u lošem stanju; štala za krave oficira – pokrivena šindrom; štala za ždrebad i bikove – stari objekat, pokriven šindrom i trskom; štala za konje i goveda – objekat pokriven trskom; štala za konje oficira, sa kovačkom i kolarskom radionicom – pokrivena crepom; staja za kočije oficira i gostiju – pokrivena šindrom; žitni magacin – pokriven crepom; stan kočijaša – pokriven trskom; dve kotarke sa kamenim stubovima – pokrivene šindrom; stara kotarka – pokrivena šindrom; stanovi kolara i kovača – pokriveni trskom; štala za krave posluge – pokrivena trskom; štala za volove – pokrivena šindrom; štala za volove – pokrivena trskom; dva stana za poslugu u gumnu – pokriveni trskom; mlin i njegova oprema; senik – pokriven šindrom i trskom; svinjac – drveni objekat; tor za goveda – pokriven šindrom; kuhinja za nadničare; kuća biroša – pokrivena trskom; kuća biroša – pokrivena crepom; štala za krave posluge – pokrivena trskom; kuća stražara – pokrivena šindrom; štala za konje i volove – pokrivena crepom; štala za poslugu – drvena zgrada; kuća čuvara brane.
U kasnijim vremenima, na situacionom planu iz 1890-ih godina, pored gore nabrojanih građevina, na majuru Bozito su bile i sledeće zgrade: apoteka, prostorija za telefoniranje, pa čak i škola. Majur je činio jednu jedinstvenu celinu, gde su štale i žitni magacini bile obodne građevine, a druge funkcije su bile grupisane oko unutrašnjih dvorišta. U unutrašnjem delu Bozito majura su bili stanovi za poslugu, odnosno javne građevine, kao što su apoteka i škola.
Tokom 20. veka su postepeno nestajale zgrade majura, a do krajnjeg razaranja je došlo krajem 1950-ih, odnosno početkom 1960-ih godina.
